Bugünkü məhkəmədə hökm elan olunmamışdan öncə Fikrət Fərəməzoğlu son sözünü deyib: “6 ay 24 günlük məhkəmədə zərrə qədər də ədalət olmadı.
Prosesin gedişində özümü sehrbaz, cin atına minmiş adam kimi hiss elədim.
Naxçıvanda ola-ola Bakıdakı adamla görüşmək üçün gərək cin atına minib gələsən. İttiham aktı təpədən-dırnağa qədər yalandır
«Xalq Kapital İnvestisiya Şirkəti» QSC 2007-ci ildə yaradılıb. Onun kapitalı 420 min manatdır. 2016-cı ilədək broker və diler fəaliyyəti ilə məşğul olub. Şirkət «Xalqbank» ASC-nin törəmə müəssisəsidir. Üç şirkətdən ibarət səhmdarları olan bu bankın sahibi Leyla Əliyevadır.
«Xalq Kapital İnvestisiya Şirkəti» QSC-yə investisiya şirkəti fəaliyyətinə lisenziya verilib. Bu haqda Maliyyə Bazarlarına Nəzarət Palatası (MBNP) Direktorlar Şurası qərar çıxarıb.
Qərara əsasən, şirkət əsas və yardımçı investisiya xidmətləri göstərəcək. O, qiymətli kağızlarla aparılan əməliyyatlarla bağlı müştərilərin sifarişlərini icra edəcək, qiymətli kağızların yerləşdirilməsi və anderraytinqi ilə məşğul olacaq.
Qərara əsasən, şirkət əsas və yardımçı investisiya xidmətləri göstərəcək. O, qiymətli kağızlarla aparılan əməliyyatlarla bağlı müştərilərin sifarişlərini icra edəcək, qiymətli kağızların yerləşdirilməsi və anderraytinqi ilə məşğul olacaq.
Azadliq radiosu
Daxili işlər naziri, general-polkovnik Ramil Usubovun əmri ilə şöbəsi rəisi Bahadur Şükürov və şöbəsinin əməkdaşı – 1 zabit, 2 serjant) vəzifələrindən azad olunublar.
Buna səbəb bir necə gün öncə redaksıyamıza GDU baş müəllimi Hacıyev Fikrət Bala oğlunun, şikayət xarakterli məlumatinda onun Baş Prokuror Qaralovun qəbuluna gedərkən tanımadıgı şəxslər tərəfindən həbs olunması olub.Vətəndaş daha sonra orada polis əməkdaşları tərəfindən ələ salınaraq şəxsiyyəti alçaldılıb.daha sonra öldürüləcəyi və həbs olunacagı ilə hədələnib
Bahadur Şükürov 2015-ci ildə Ağsu rayon Polis şöbəsinin rəisi vəzifəsindən Göygöl rayon Polis Şöbəsinin rəisi vəzifəsinə gətirilib. Hələlik onun yerinə təyinat olmayıb.
Rayon Polis Şöbəsindən məlumat təsdiqlənib.
Tarix elmləri doktoru Cəmil Həsənlinin Amerikanın Səsinə müsahibəsində ABŞ-ın Yuta Press Universitetinin dərc etdiyi“Azərbaycanın sovetləşdirilməsi” adlı yeni araşdırmasından danışıb.
Kitabda Azərbaycanın sovetləşdirilməsi zamanı bolşeviklərin törətdiyi kütləvi qırğınlar, milli düşüncənin, xalqın dəyərlərinin amansızlıqla məhv edilməsi konkret faktlarla təsvir olunub. Burada həmin illərdə Nəriman Nərimanovun zəfər və faciəsinin maraqlı tarixçəsinə də yer ayrılıb.
Kitabda həmçinin ötən əsrin 20-ci illərində Qarabağ, Zəngəzur və Naxçıvan haqqında Moskvanın məkrli planları, habelə rus-türk, erməni-türk münasibətləri haqqında geniş məlumat verilib.
– ABŞ-ın Yuta Press Universiteti “Azərbaycanın sovetləşdirilməsi” adlı yeni araşdırmanızı kütləvi tirajla nəşr edib. Kitabınızın əsas fəlsəfəsi nədir?
– Birinci onu deyim ki, bu mənim ABŞ və Britaniyada nəşr olunan beşinci monoqrafiyamdır. İkinci, kitabın fəlsəfəsinə gəldikdə, həmin fəlsəfə Azərbaycan həqiqətlərinin ingilis dilli auditoriyaya çatdırılmasından ibarətdir. Yəni, burada bir millət yaşamış, burada bir xalq yaşamış, öz müstəqilliyi uğrunda mübarizə aparmış və müstəqilliyi həyat idealı olaraq seçmişdi. Çünki, toplumun, xalqın, millətin fikir fəlsəfəsi ancaq müstəqillik zəminində inkişaf edə bilər. Bizim də məqsəd və məramımız bu müstəqil ideallar uğrunda, Azərbaycan xalqının apardığı mübarizənin tarixi mənzərəsini yaratmaqdan ibarət olub.
– Kitabınızın Azərbaycan tarixinin ingilisdilli auditoriyaya təqdimatı baxımından əhəmiyyətini necə xarakterizə edərdiniz?
– Azərbaycan tarixi ilə bağlı beynəlxalq aləmdə, xüsusilə universitet kitabxanalarında, nüfuzlu kitabxanalarda çox az elmi ədəbiyyat var. Bu günləri müstəqilliyin 25 ilinin tamam olmasına baxmayaraq, o ədəbiyyatların sayı o qədər də böyük deyil. Biz Azərbaycanı tanıtmaqdan ötrü, Azərbaycan tarixini öyrətməkdən ötrü avropalıların, amerikalıların öz dillərində, öz həqiqətlərimizi onlara çatdırmalıyıq. Gələn il Azərbaycan Cümhuriyyətinin 100 illiyi tamam olur. 2016-cı ildə “Azərbaycan Respublikasının xarici siyasəti: qərbə inteqrasiyanın çətin yolu” kitabımı dərc etdirdim. Onun davamı kimi “Azərbaycanın sovetləşməsi: Cənubi Qafqaz Rusiya, Türkiyə, İran üçbucağında. (1920-1922-ci illər)” kitabımı təqdim etdim. Yəni aprel işğalından (Rusiya Ordusunun 1920-ci il 27 apreldə Bakını işğal etməsi-red) sonra 1922-ci il dekabrın 30-da SSRİ-nin yaranmasına qədərki dövrə qədər tarixi hadisələri əks etdirməyə çalışdım. Burada xronoloji baxımdan iki ili, qısa bir dövrü əhatə edir. Amma, bununla bərabər Azərbaycan tarixinin sonrakı dövrü üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edən təməl məsələləri burada öz əksini tapıb. Birinci istiqlalın, müstəqilliyin işğal nəticəsində devrilməsi, ikinci Azərbaycanın ərazi bütövlüyü ilə bağlı məsələ, üçüncü tarixən Azərbaycana məxsus torpaqların, – Qarabağın dağlıq hissəsi, Zəngəzur, Naxçıvanın Moskvanın diqtəsi ilə Azərbaycanın əlindən alınması istiqamətində bolşeviklərin göstərdiyi cəhdlər və nəhayət region olaraq Cənubi Qafqazın beynəlxalq münasibətlərdə yeri, rus-türk münasibətləri, erməni-türk münasibətləri, Azərbaycan-Türk və Azərbaycanın ümüumiyyətlə Cənubi Qafqaz regionunda yeri və rolu haqqında ilk arxiv mənbələrinə söykənən bir dəyərləndirmə yazmağı planlaşdırmışdım. Hesab edirəm ki, belə bir kitabın Konqresin kitabxanasında, universitet kitabxanalarında, kraliça kitabxanasında kataloqa düşməsi o deməkdir ki, Azərbaycan haqqında kim bu dövrlə bağlı nə yazacaqsa ona baxmadan, ona referans vermədən keçinməyəcək. Ona görə, müstəqilliyin bir atributu da ondan ibarətdir ki, biz keçmiş tariximizə müstəqilliyin gözü, müstəqilliyin nəzəri baxışları ilə yanaşmalıyıq. Bu əsərdə də bunu ehtiva etməyə çalışmışıq.
– Kitabınız “Cənubi Qafqaz ölkələri Rusiya, İran, Türkiyə üçbucağında. 1920-1922-ci illər” seriyasındandır. O dövrlə müqayisədə hazıri zamanda bu dövlətlərin Cənubi Qafqaza, xüsusilə Azərbaycana münasibətində hansı dəyişikliklər müşahidə edilir?
– Mənim özüm üçün də təəccüblü oldu. Bu dəyişikliklər daha çox zaman dəyişikliyidir. Amma, mahiyyət olduğu kimi yerində qalır. Yəni, biz əgər regionun taleyində Rusiyanın roluna diqqət yetirsək, təcavüz amilinə diqqət yetirsək, Rus təcavüzü bu gündə regionun başının üzərindədir. Məsələn, 2008-ci ildə biz Gürcüstanla bağlı məsələləri müşahidə etdik. Yaxud, regionda gərginlik mərkəzləri var, məsələn Dağlıq Qarabağ ətrafında cərəyan edən, Ermənistanın Azərbaycana təcavüzü, Abxaziyada cərəyan edən hadisələr, Cənubi Osetiyada cərəyan edən hadisələr. Bunların hamısı Rusiyanın regiona nəzarət mexanizmini əlində saxlamasının bir vasitəsidir. Həmin dövrdə Rusiya regiona necə yanaşırdısa, tarixi ənənə bu gün də davam edir. Ola bilər ki, Rusiyanın həyatında nələrsə dəyişib. Yeni binalar tikilib, cəmiyyətdə bəzi dəyişikliklər olub. Amma, qonşu dövlətlərə münasibətdə çox az şey dəyişib. Yəni həmin, böyük dövlətçilik şovinizmi, daim təhdid altında saxlamaq. Aprel işğalının (1920-ci il aprelin 28-də Rusiyanın Bakını işğalı nəzərdə tutulur-red) hədəflərindən biri də qərbə inteqrasiyanın yolunu bağlamaq və Azərbaycanda qərb kampaniyalarının fəaliyyətini qadağan etmək, Cənubi Qafqaza onların yolunu bağlamaq idi. Həmin proseslər indi də davam edir. Amma, zamanın şərtləri fərqlidir. Bəziləri yanlış olaraq sübut etməyə çalışırlar ki, cümhuriyyət hökuməti zəif idi. Yox, cümhuriyyət hökuməti zəif deyildi, dünyadakı şərtlər cümhuriyyət hökumətinin xeyrinə deyildi. Həmin dövrdə, inqilabın dağıtdığı Rusiya qalib antantanın (1904-1907-ci ildə yaranmış və Birinci Dünya Müharibəsinin qalib dövlətləri olan Fransa, Böyük Britaniya, Rusiya ittifaqı nəzərdə tutulur-red) üzvü kimi dağılırdı. Dünyanın taletyinə hökm edən antanta Rusiyanın dağılmasına hazır deyildi. Ona görə, 1918-ci ildə yaranmış Azərbaycan dövləti beynəlxalq birlik tərəfindən tanınması üçün il yarım mübarizə aparmalı oldu. Amma, 1991-ci ildə SSRİ dağılanda bir neçə həftə lazım gəldi ki, Azərbaycanın və digər yeni dövlətlərin müstəqilliyi dünya birliyi tərəfindən tanınsın. Bu dəfə əlbəttə ki, Rusiyanın bütün təhdidlərinə, müxtəlif münaqişə ocaqları yaratmasına baxmayaraq, Azərbaycanın müstəqilliyi daimidir. Yəni, geriyə yol yoxdur. Ona görə də müstəqil dövlətin demokratik prinsiplərə söykənməsi bu gün vacibdir. Bax, o demokratiklik baxımından, demokratik dəyərlərə sədaqət baxımından qurucu babalar qurduğu Azərbaycan 21 əsrin müstəqil Azərbaycanından daha azad idi, daha demokratik idi, daha xəlqi idi və millətin haqqı və hüquqi üzərində qurulmuşdu.
Azadliq.info
Zaman-zaman əhali arasında hakimiyyət əslən erməni və ya həyat yoldaşları erməni olan məmurlar barəsinde müxtəlif səpkidə xəbərlər gəzib. Bütün bunların səbəbsiz yerə olmadığı hər kəsə bəllidir.
Hələ Heydər Əliyev də etiraf edirdi ki, bu gün Azərbaycanda 30 mindən artıq erməni yaşayır və onların sırasında vəzifələrdə çalışanlar da var.Əslində o bunu deməklə Azərbaycanda onun 30 min qardaş bacısının yaşamasına işarə vururdu
Düzdür, bununla bağlı müxalifət düşərgəsində təmsil olunan funksionerlər bir neçə dəfə danışsalar da, konkret ünvanlar göstərməyə cəsarət etməyiblər. Mümkün haldır ki, bu zaman onların çəkindikləri və ya ehtiyat etdikləri müəyyən məqamlar olub.
TİKLA BUNUDA OXU YAP HAKİMİYYƏTİNDƏ OLAN ERMƏNİLƏR
Heydər Əliyev hakimiyyət başına keçdikdən sonra öz komandasını qarışıq milliyyətli, müxtəlif cinayətlər törətmiş şəxsləri ətrafına toplamağa başladı. Belə etməkdə məqsədi onların iplərini əlində saxlamaq, hər an təsir və şantaj etməkdən ibarət olub. Əslində, ata Əliyev bununla komandasını özündən asılı vəziyyətdə saxlamağı bacarırdı.
Apardıgımız araşdırmalar və əldə etdiyimiz burada göstərilən rəsmi sənədlər tam sübut edir ki, biz Rusiya parlamentinin üzvü V.Jirinovskidən heç də narazı olmamalıyıq. O, bizi yuxudan ayıltmaq üçün demişdir ki,«Azərbaycan Respublikasının prezidenti Heydər Əliyev dünyanın ən xoşbəxt ölkə başçısıdır ki, onun yeddi milyon qoyunu var.» biz azərbaycanlılar da Heydər Əliyevin kimliyi ilə maraqlanaq.
Heydər Əliyev haqda olan rəsmi sənədlərdən göründüyü kimi, Azərbaycan xalqının Heydər Əliyevə göstərdiyi etibardan və sədaqətdən sui-istifadə edərək, o, Azərbaycan xalqını sözün əsl mənasında qoyun yerinə qoyub, vəzifə səlahiyyətindən sui-istifadə edərək, istintaq və məhkəmə orqanlarından şəxsi mənafei üçün istifadə etməklə Azərbaycan xalqına qarşı kefi istədiyi dözülməz və repressiv əməlləri edib
Euro Asia News elektron poçtuna göndərilən rəsmi sənəd 1990 il 20 Yanvar hadisəsindən 7 gün sonra yəni 27 yanvar 1990 ildə Azərbaycan Baş Prokurorlugunun Dövlət Təhlukəsizlik Komitəsi istintag və qanunlara nəzarət şöbəsinin rəisi V.A.Çudinin o zaman Azərbaycan Kommunist Partiyası MK 2-ci katibi Polyaniçkoya Heydər Əliyev haqqında göndərmiş oldugu 1 nüsxədən ibarət tam məxvi əməliyyat arayışı 1988 ildən başlayaraq Azərbaycanlılar və Ermənilər arasında milli zəmində baş vermiş hadisələrin 20 yanvar hadisəsinin və ondan sonra baş verən hadisələrin tam ardıcıllıgını acıb ortaya qoymuşdur
Azərbaycan Respublikası Prokurorluğunun dövlət təhlükəsizlik orqanları istintaqı üzrərində nəzarət şöbəsinin rəisi, böyük ədliyyə müşaviri Aleksandr Çudin 1990-cı ildə Heydər Əliyevin cinayət əməlləri ilə bağl Azərbaycan KP MK-nın ikinci katibi V.P.Polyaniçkonun adına yazdığı arayışda (27.01.1990-cı il, № 13/8186. 43-cü səhifədə bu arayışın başlanğıcı və sonu verilmişdir.) göstərir: «20 yanvar 1990-cı il tarixli dövrdə, istintaq briqadasının qısa müddətli gərgin əməyi nəticəsində Heydər Əliyevin 70-80-ci illərdə, Azərbaycan KP birinci katibi və Sov.IKP MK Büro üzvlüyünə namizəd olduğu dövrdə vəzifəsindən sui-istifadə etməklə əlaqədar 116 fakt üzrə cinayət işi qaldırılmışdır… Habelə, Heydər Əliyevin öz anket göstəricilərini saxtalaşdırması subut edir: onun (Heydər Əliyevin) anası milliyyətcə ermənidir».
Böyük ədliyyə müşaviri Aleksandr Çudin Ramiz Mehdiyin də ana tərəfdən Heydər Əliyevin qohumu oldugunu əməliyyat arayışında qeyd etmişdır«Virtualnıy monitor» jurnalının internet saytında 02.06.2002-ci ildə I.Şeyxzadə «Heydər Əliyev. Diktatorun psixoloоi portreti» adlı məqaləsində yazır: «Heydər Əliyev doğulanda vicdanı öldü. Həm də o, nəinki ancaq uşaqda, hətta sonralar onunla ilgisi olan hər kəsdə öldü.»
Moskvada ingilis dilində çıxan «Moskva Tayms» qəzetinin müxbiri Klo Arnold qəzetin 26 fevral 2002-ci il tarixli sayında «Əliyevin sağlığına erməni konyakı» başlıqlı yazısında, Qarabağa səfər təəssüratlarını qələmə almışdır. Bu yazının tərcüməsi «Yeni Müsavat» qəzetində (6 mart 2002-ci il, № 61) dərc olunmuşdur. K.Arnold yazır: «Şuşada analıq yaşında olan Regina adlı bir qadın mənə müharibə zamanı bir azərbaycanlı öldırdüyünü və «bu torpağın heç zaman Azərbayucana qaytarılmayacağını» dedi: Əgər belə etməsək, onda niyə mən qardaşımı və oğlumu müharibədə itirmişəm»» Sonra K.Arnold yazır: «Heydər Əliyevin yaşının 80-ə yaxınlaşması ilə bağlı xüsuisilə də Ermənistanda belə bir narahatlıq var ki, siyasi səhnəyə ondan daha güzəştsiz şəxs gələ bilər. Odur ki, Iosif «elə bilirəm biz Azərbaycan prezidentini azərbaycanlılardan da çox istəyirik» – deyəndən sonra biz qədəhlərimizi onun sağlığına toqquşdurduq.»
Mərhum akademik I.Mustafayev Heydər Əliyevin təkrarən respublika rəhbərliyinə gələndən sonra yaramaz kadr siyasətini və qisasçılıq əməllərini yenidən təkrar etdiyini, o biri tərəfdən də şəxsiyyəti haqqında yeni məlumatların üzə çıxdığını, üstəlik, Heydər Əliyevin qardaşı Cəlal Əliyevin ona qarşı ədalətsizliklərini görüb vaxtında Heydər Əliyevə arxa olub, onun işdən qovulmasının qarşısını aldığına, vəzifə pillərinə qalxmasına lazımi köməklik etdiyinə görə peşiman olduğunu söyləmiş, həm də Azərbaycan xalqı qarşısında özünü günahkar sayıb, buna görə mənəvi əziyyətlər çəkdiyini bildirmişdir.
Böyük ədliyyə müşaviri Aleksandr Çudinin Polyaniçkoya yazmış oldugu əməliyyat arayışını oxuyandan sonra belə nəticəyə gəlmək olur ki, zaman zaman Azərbaycan Xalqına ulu öndər kimi sırınmış birinin məzarı önündə Azərbaycanlılara baş əydırmək əslində Ermənilərin Azərbaycanlılar üzərində tam qələbəsi kimi başa düşülür .Məsələnin mahiyyətini anlamaq o qədərdə çətin deyil.
Bu rəsmi deyilməsədə artıq əldə olunan rəsmi sənədlərdən Heydər Əliyevin kim oldugu açıq aşkar dunya ictimaiyyətinə məlum olmaqdadır
